Hırsızlığın Yağmaya Dönüşmesi (Dolaylı Yağma)

Transformation of The Robbery to Plunder (Indirect Plunder)

Candide ŞENTÜRK,Mustafa Ruhan ERDEM

765 sayılı TCK m. 495/2’de malın alınmasından sonra cebir ve tehdide başvurulması durumunda da failin yağmadan dolayı cezalandırılacağı açıkça öngörülmüş iken 5237 sayılı TCK’da, buna karşılık gelen bir düzenlemeye yer verilmemiştir. Yağma suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK m. 148’in gerekçesine bakıldığında, mal üzerinde “” başvurulan cebir ya da tehdidin “” söz edildiği görülmektedir. Bu çalışmanın amacı, gerekçedeki bu açıklamaya rağmen, hırsızlık suçu anlamında malın alınmasından sonra cebir ya da tehdide başvurulmasının işlenen hırsızlığı yağmaya dönüştürüp dönüştürmeyeceği ve dolayısıyla bu konuda ayrı bir düzenlemeye gidilmesi gereksinimi olup olmadığı sorusuna açıklık getirmektir.

Hırsızlık, Yağma, Cebir, Tehdit, Malvarlığına Karşı Suçlar.

Whereas, in 765 Numbered Criminal Code, using force after taking goods was sentenced, in 5237 Numbered Criminal Code, this condition is not sentenced. When weook at the grounds of the 148 on the property “” referenced algebra or theat “” seems to be talking about. The purpose of this study, although this description in the grounds, after receipt of the goods in terms of theft crime that turns the plunder of algebra or theft committed recourse to threat and thus clarify the question of whether there is a need to avoid a separate regulation on this issue.

Robbery, Plunder, Virtue, Threat, Offences Against Property.

Bilindiği üzere, yağma suçunun oluşması için failin bir başkasını, kendisinin veya yakınının yaşamına, beden bütünlüğüne veya cinsel dokunulmazlığına yönelik bir saldırı gerçekleştireceğinden ya da malvarlığı itibarıyla büyük bir zarara uğratacağından bahisle tehdit ederek veya cebir kullanarak, bir malı teslime veya malın alınmasına karşı koymamaya mecbur kılması gerekir. Buradan da anlaşılacağı üzere, yağma suçunun oluşması açısından cebir ya da tehdide hangi anda başvurulması gerektiği büyük önem taşımaktadır. 765 sayılı TCK m. 495/2’de malın alınmasından sonra cebir ve tehdide başvurulması durumunda da failin yağmadan dolayı cezalandırılacağı açıkça öngörülmüş idi¹. 5237 sayılı TCK’da, buna karşılık gelen bir düzenlemeye yer verilmemesi, gerek öğretide ve gerekse yargı kararlarında malı aldıktan sonra cebir veya tehdide başvuran failin nasıl cezalandırılması gerektiği sorusunu ortaya çıkarmıştır. Yağma suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK m. 148’in gerekçesine bakıldığında², mal üzerinde “zilyedin tasarruf olanağı ortadan kalktığı ana kadar” başvurulan cebir ya da tehdidin “hırsızlığı yağmaya dönüştüreceğinden” söz edildiği görülmektedir. Bu çalışmanın amacı, gerekçedeki bu açıklamaya rağmen, hırsızlık suçu anlamında malın alınmasından sonra cebir ya da tehdide başvurulmasının işlenen hırsızlığı yağmaya dönüştürüp dönüştürmeyeceği ve dolayısıyla bu konuda ayrı bir düzenlemeye gidilmesi gereksinimi olup olmadığı sorusuna açıklık getirmektir.

Bugüne kadar Yargıtay’ın kararlarına konu olan olaylardan hareketle, bu gibi durumlarda failin nasıl cezalandırılması gerektiğine ilişkin uygulama üzerinde durulması gerekir.

Olay 1:(A), (B) ile birlikte, görünüşte alışveriş yapmak amacıyla (C)’nin işyerine girer; (C)’nin diğer müşterilerle ilgilendiği sırada şarja takılı bulunan cep telefonunu alarak işyerinden çıkar ve yaklaşık 250 metre uzaklıktaki durağa giderek otobüs beklemeye başlar. Bir süre sonra müşterisinin satın aldığı pantolonun paçasını kısalttırmak için bir arkadaşını aramak isteyen (C), cep telefonunun bulunduğu yerde olmadığını görünce dükkan komşusundan aldığı mobiletle işyerindeki hareketlerinden şüphelendiği (A) ve (B)’yi aramaya başlar. Otobüs durağında gördüğü (A)’dan telefonunu ister; (A) telefonu aldığını inkâr ederek uzaklaşmaya çalışırsa da, (C), (A)’nın arka cebinde telefonunu görür ve almak ister. Bu sırada (A), cebinden çıkardığı bıçakla (C)’yi basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaralar. Ardından (A) çevrede bulunan kişilerce yakalanarak kolluğa teslim edilir.