Bilgisayar Programlarının Korunması Hakkındaki 91/250 Sayılı AB Yönergesi ve 5846 Sayılı Kanun’un İlgili Hükümlerinin Karşılaştırılması

İlhami Güneş

Bilgisayar programlarının korunması konusu dünyadaki genel çizgiye paralel olarak ülkemizde de fikir ve sanat eserleri hukuku kapsamına alınmış bulunmaktadır. Programlar, yaratıcısının hususiyetini taşımak koşuluyla eser olarak korumadan yararlandırılmaktadır. Avrupa Birliğinin yazılımların korunması hakkındaki 91/250 sayılı yönergesinde yer alan korumanın en az ilkeleri ve kullanıcıların serbest yararlanma hakları 4630 sayılı Kanun ile 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’na eklenmiştir.

Bilgisayar Programlarının Korunması, AB Yönergesi, Patent hukuku, Fikir sanat eseri hukuku, Güzel Sanat Eseri, İnternet.

I- Giriş

Kanun bilgisayar programlarının korunması hakkındaki düzenlemeleri 7.6.1995’de yapılan değişiklik ve eklemelerle bünyesinde barındırmaktadır. Anılan değişikliğin kaynağı zaten Avrupa Birliği yönergesi dir. Bu bakımdan, koruma ve korumanın ilkelerinde bir uyumsuzluk bulunmamaktadır.

Türk hukukunda, Türkiye’nin AB’ne katılma çabalarının bir aşaması olarak değerlendirilen Gümrük Birliğinin etkisiyle 91/250 sayılı AB yönergesinin hükümleri anılan tarihte Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’na aktarılmış ve böylece yazılımların fikir ve sanat eserleri hukuku kapsamında korunması benimsenmiştir. Ancak, bu düzenlemeden önce de hukukumuzda yazılımların fikir ve sanat eserleri hukuku kapsamında korunması gerektiği yolunda görüşler¹ ve mahkeme kararları² vardı.

‘Bilgisayar programı’, belli bir işlevi veya görevi yerine getirmesi amacıyla verilen komutların herhangi bir şekil, lisan, notasyon veya kodla ifade edilmesidir. Bu terim aynı zamanda her biçimde ifade edilen tüm programları ve bir sonraki aşamada bilgisayar programı haline gelebilme özelliğini taşımak koşuluyla hazırlık çalışmalarını da kapsar.³