Arama yapmak için lütfen yukarıdaki kutulardan birine aramak istediğiniz terimi girin.

Terörizm ve Ceza Hukuku: Engel Olma Hayali, Hukukun Üstünlüğü’nün Karabasanı

Terrorism and Criminal Law: The Dream of Prevention, the Nightmare of the Rule of Law

Serkan OĞUZ

Terörizm, Batı Ceza Hukuku sisteminin evrimsel gelişiminin önünde durmaktadır. Bu karşı koyuş, ceza mevzuatının yakın bir ufkunda görünen düşmanlar için gerçek bir “ceza hukukunu” genişleten Batı Ceza Hukukunun birçok anayasal temeli ile çelişmektedir. Buradaki temel düşünce ceza hukukunun terörizm ile mücadelede etkili bir araç olduğudur. Ancak bu analiz boyunca, devletlerin ceza sistemlerin önleyici kapasitelerinin abartıldığı ortaya çıkacaktır. Terörizmde somutlaşan bilinen haberleşme stratejilere rağmen, ceza verilmesinde aşırı tepki terörizm ile objektif bir şekilde mücadele edilmesinde oldukça etkisizdir, özellikle engelleyici anlamda bu durum gerçek bir çözüm değildir ve belki de bu durum tüm ceza hukuk sisteminin anayasal temellerinin değiştirilmesi kirli etkisine neden olacaktır.

GİRİŞ

Ceza hukukunun terörizme güncel tepkisi en az iki problemi ortaya çıkarmaktadır. İlk olarak, bazı Anglo-Amerikan aydınlar ve çoğu Avrupa kıtası hukuk teorisyeninin terörizm ile nasıl savaşılabileceğini ve bunun ciddi bir şekilde hukuksuzluklara neden olmasını ve adil olmayan ceza kanununu ciddi bir şekilde eleştirmeleridir. Buna karşılık, terörizm faaliyetlerine katıldıklarından şüphe edilenlere birçok hakkın verilmesinin gereğinden fazla bir şekilde hukukun uygulanmasını nasıl engellediği ve terörizmden kaynaklanan problemlere resmi görevlilerin nasıl cevap verdiği ile ilgili endişeler de vardır. Bu iki endişe arasındaki gerilim açık bir şekilde İspanyol terör uzmanı Fernando Reinares tarafından özetlenmiştir. Ona göre, hakların muhafazasında menfaatler ile hukukun terörizm ile mücadelede etkili bir şekilde uygulanması karşı karşıya gelmektedir.

Anti terörizm ile ilgili tüm resmi politikalar oldukça önemli gerilimlere neden olmaktadır. Bu nedenle, (hükümet tepkileri)…aşırılık ve hatalar arasında bocalamaktadır. Bir tarafta terörizmi önemsememek yönünde, onu (sadece diğer suçlulardan ayırmak), (ve böylece) ihmal etme ya da siyasi çatışmalarda (sol suçları) en aza indirme ve böylece (cezaya standart karşılıktan farklı olarak) bu konu ile yüzleşmede çok özel yollardan sakınma eğilimi vardır. Bir diğer tarafta terörist eylemlerin boyutunun abartılma eğilimi ve böylece devletin bu tür suçları kontrol etme gücünün orantısız kullanılmasını meşrulaştıran yaklaşımlar vardır.1