Alman Ceza Muhakemesinde Tutuklama Kararlarında Gerekçenin “Derinliği”
Peter SCHOLZ
A. GİRİŞ
Tutuklama kararlarında “gerekçenin derinliği” konusu son yıllarda Alman Anayasa Mahkemesi, Federal Yargıtay ve Yüksek Eyalet Mahkemeleri tarafından verilen kararlara sık sık konu olmuştur. Tutuklama kararının gerekçesinin yüksek standartlara kavuşturulması, tutuklama ile temel bir hak olan özgürlük hakkının kısıtlanması dolayısıyladır (GG 2 cümle 2).
Aşağıda bir tutuklama kararında bulunması gereken içerik ve tutuklama kararının koşulları kısaca açıklanacak ve tutuklama kararına karşı kabul edilmiş bulunan hukuki çareler (Rechtsbehälfsverfahren) açıklanacaktır. Daha sonra tutukluluk durumu ve tutukluluk durumunun devamı konusundaki kararlar açısından içtihatla geliştirilen koşullar ortaya konacaktır.
B. TUTUKLAMA KARARI VE TUTUKLAMA KARARINA KARŞI BAŞVURULABİLEN HUKUKİ ÇARELER
1. Tutuklama kararı ya Cumhuriyet Savcısının istemi üzerine veya gecikmesinde sakınca bulunan hallerde savcıya ulaşılamadığı için hakim tarafından re’sen verilebilen bir karardır. Tutuklama kararı mahkeme ara kararlarının özel bir türüdür.1 Kamu davasının açılmasından önce bu kararı, yetkili veya şüphelinin bulunduğu yerdeki asliye mahkemesi hakimi verir (StPO 125/1). Kamu davası açıldıktan sonra tutuklama kararı kural olarak esas hakkında kararı veren mahkemece verilir (StPO 125/2).
