“Dini Nikâh”la İlgili İptal Kararına İlişkin Bir Değerlendirme
Remzi Özmen
I. GİRİŞ
Anayasa Mahkemesi, 27.5.2015 tarihli ve E: 2014/36, K: 2015/51 sayılı kararıyla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun “Birden çok evlilik, hileli evlenme, dinsel tören” başlıklı 230’uncu maddesinin (5) ve (6) numaralı fıkralarını iptal etti.1
Yerel Mahkeme, söz konusu fıkraların “1982 Anayasamızın” 6 maddesine aykırı olduğu kanaatindeydi. Ancak Yüce Mahkemece, anılan kuralların Anayasa’nın “Temel hak ve hürriyetlerin sınırlanması” başlıklı 13’üncü, “Özel hayatın gizliliği” başlıklı 20’nci ve “Din ve vicdan hürriyeti” başlıklı 24’üncü maddelerine aykırı olduğuna; “Kanun önünde eşitlik ilkesi” başlıklı 10’uncu maddesiyle ilgili olmadığına; “Devletin temel amaç ve görevleri” başlıklı 5’inci ve “Kişinin dokunulmazlığı, maddî ve manevî varlığı” başlıklı 17’nci maddeleri yönünden incelemeye gerek görülmediğine oyçokluğuyla karar veriliyordu.
Oysa Anayasa Mahkemesi 24.11.1999 tarihli ve E: 1999/27, K: 1999/42 sayılı kararıyla, 765 sayılı Türk Ceza Kanununun, 11.6.1936 tarihli ve 3038 sayılı Kanunla değiştirilen 237’nci maddesinin benzer fıkralarının, “Cumhuriyetin nitelikleri” başlıklı 2’nci, “Kanun önünde eşitlik ilkesi” başlıklı 10’uncu, “Temel hak ve hürriyetlerin niteliği” başlıklı 2’nci ve “Din ve vicdan hürriyeti” başlıklı 24’üncü maddelerine aykırı olduğu gerekçesiyle iptaline yönelik Yerel Mahkeme başvurusunu oybirliğiyle reddetmişti.2
