Arama yapmak için lütfen yukarıdaki kutulardan birine aramak istediğiniz terimi girin.

İnternet Bankacılığı Aracılığıyla Yapılan Hukuka Aykırı Havalenin Bilişim Suçları Bakımından Değerlendirilmesi

CYBER CRIME ABOUT ILLEGAL FUND TRANSFER BY USING THE ONLINE BANKING

İsa BAŞBÜYÜK

“Üç türlü aristokrasi vardır: Birincisi yaş ve kıdem;
ikincisi servet; üçüncüsü akıl ve bilgidir. 
En şereflisi sonuncusudur.”

Arthur Schopenhauer

Özet: Bilişim sistemleri aracılığıyla haksız yarar elde etmeye yönelik fiillerden biri de hukuka aykırı olarak bir hesaptan başka bir hesaba yapılan havale olarak karşımıza çıkmaktadır. Fakat böyle bir durumda Türk Ceza Kanunu’ndaki hangi hükmün uygulanacağı konusunda görüş birliği bulunmamaktadır. Nitekim bir görüşe göre, olaya bilişim sistemleri aracılığıyla gerçekleştirilen hırsızlık suçuna (TCK m.142/2-e) ilişkin hükümler uygulanmalıdır. Hırsızlık suçunun oluştuğu yönündeki fikre katılmayan diğer bir görüşe göre ise, böyle bir durumda bilişim sistemleri aracılığıyla yarar elde etme suçuna (TCK m.244/4) ilişkin hükümler uygulama alanı bulmalıdır. Son zamanlarda, Yargıtay söz konusu fiiller bakımından bilişim sistemleri aracılığıyla işlenen hırsızlık suçundan hüküm kurmaktadır. Bizce internet bankacılığı aracılığıyla gerçekleştirilen hukuka aykırı havale fiillerine ne TCK m. 142/2-e, ne de TCK m.244/4 uygulanabilir. Çalışmanın amacı, internet bankacılığı aracılığıyla gerçekleştirilen hukuka aykırı havale işleminin niçin m.142/2-e ve m.244/4 kapsamında değerlendirilmemesi gerektiğini ortaya koyarak, söz konusu fiiller bakımından TCK’da bir değişiklik yapılmasına olan ihtiyaca dikkat çekmektir.

Anahtar Kelimeler: İnternet Bankacılığı, Bilişim Suçları, Hırsızlık, Elektronik Para Havalesi, Bilgisayar Dolandırıcılığı

Abstract: One of the acts amining to provide unfair benefit by means of information system is to transfer fund from a bank account to another by using the online banking illegally. But in such a case, there is no consensus which article in the Turkish Criminal Code shall be applied to. According to some scholars, the relevant provisions of the Turkish Criminal Code related to theft by using of data processing systems (TCC Art. 142/2-e) shall be applied in such a case. According to another opinion, as opposed to the opinion adopting the theft view, the relevant provisions of the Turkish Criminal Code related to the offence of obtaining unfair benefit by means of information system (TCC Art. 244/4) shall be applied to. In recent years, Court of Appeal has made a decision that this crime shall be classified as qualified form of theft by using data processing systems. According to us, when it comes to fund transfer by internet banking without consent, neither TCC Art. 142/2-e nor TCK Art. 244/4 shall be applied to. The purpose of this study is to explain why fund transfer by internet banking without consent does not exist within the scope of the Articles 142/2-e and 244/4 of the Turkish Criminal Code and to prove that a general offence has to be regulated in the Turkish Criminal Code in order to punish such unlawfull acts.

Keywords: Internet (online) Banking, Cyber Crimes, Theft, Electronic Fund Transfer, Computer Fraud

GİRİŞ

İnternet bankacılığı sistemini kullanmak suretiyle gerçekleştirilen hukuka aykırı havale işlemlerinin cezai sonuçlarına ilişkin olarak, gerek doktrin gerekse de yargı kararlarında farklı görüşler ileri sürülmektedir. Söz konusu tartışma, bilişim sistemleri aracılığıyla işlenen hırsızlık suçu (TCK m.142/2-e) ile bilişim sistemleri aracılığıyla hukuka aykırı yarar sağlama (TCK m.244/4) suçları etrafında toplanmaktadır. Fakat kanaatimizce tartışma konusu problem TCK m.142/2-e ve TCK m.244/4 ile sınırlı kalmamaktadır. Biz de çalışmamızda, mevcut görüşlerin yerindeliğini görüş ayrılığına neden olan temel problemleri ortaya koyarak, tespitlerimiz doğrultusunda kendi görüşümüzü ortaya koymaya çalışacağız.

Çalışmamız iki temel nokta üzerinde yoğunlaşmaktadır. Birinci nokta, hukuka aykırı bir şekilde kullanılan internet bankacılığı aracılığıyla yapılan havale işlemi bakımından ne TCK m.142/2-e’nin, ne de TCK m.244/4’ün uygulama alanı bulmasının mümkün olmadığının ortaya konulmasına ilişkindir. İkinci nokta ise, söz konusu tartışmaların dışında nasıl bir çözüm tarzının benimsenmesi gerektiğinin tespit edilmesidir. Şu halde çalışmamızın temel hedefi, farklı yöndeki mevcut görüşlere eleştirel yönden yaklaşmak ve internet bankacılığı aracılığıyla işlenen fiiller bakımından yetersiz kalan bilişim suçlarına ilişkin düzenlemelerin, nasıl olması gerektiğini ifade etmeye çalışmaktır.