İkinci Ekran Uygulamaları Ve Örtülü Reklam
Second Screen Applications and Implicit Publicity
Makalenin konusu, günümüzün, gelişen teknolojileriyle değişen televizyon izleme ve tüketim alışkanlığı dolayısıyla, izleyiciye satın alma kararı verdiren ve programların bu amaca yönelen uygulamalarla desteklenmesine dair interaktif uygulamaların mevzuat karşısındaki durumunun araştırılmasıdır. Uygulamada internet teknolojileri ile tartışmaya açılan ve basın, yayın ve iletişim kuruluşlarının sorumlulukları ile idari kurumların karar alma mekanizmaları dahilinde araştırılması hedeflenmiştir.
Makale, mobil cihazlar ile desteklenen televizyon izleme alışkanlıkları dolayısıyla, gelişen bir interaktif uygulama olan “ikinci ekran” (second screen) iletişim modelinin, izleyiciyi “hedef tüketici” olarak belirlemesi noktasında ve iletişim teknolojilerinin getirdiği yenilikler çerçevesinde, ticari iletişim modellerinin uygulamada ele alınış biçimlerini ve bu konuda uyum süreci kapsamında alınabilecek tedbirleri geliştirmeyi amaçlamaktadır.Televizyon izleme alışkanlığının, birçok yeni ürün ile geleneksel cihazların yanında destekleyici cihazlarla tecrübe edilmesi ve geleneksel analog yayın mecraları olan uydu ve kablolu cihaz kullanımının yerini dijital (sayısal) yayına bırakması, diğer yandan karasal dijital yayıncılık anlayışının ise kapsam dışı ticari iletişim modelleri öngörmesi, rekabet ortamının bozulmasından etkilenecek yahut etkilenme tehlikesiyle karşı karşıya kalacak tüm çevrelere yönelen ilgili mevzuatın da uyumlulaştırılması gereğine yönelmektedir.
Medya, Rekabet, Tüketici, Haksız Rekabet, Internet, Haksız Ticari Uygulamalar, Internet Sitesi, Reklam, İkinci Ekran, Karasal Sayısal Yayın, Dijital Yayın, Mobil Teknolojiler, Teknoloji, Sosyal Medya.
The subject of the article is the inspection of the situation of interactive applications letting the viewer to make a purchasing decision and which are related to supporting such TV programs through applications directed for such a goal, due to current TV watching and consumption habits changing through developing Technologies, in respect of by-laws. In scope of this inspection, it is targeted to reveal the administrative corporations together with the responsibilities of press, publication and communication institutions, brought into question through internet Technologies in use.
The Article aims to develop the way of handling the commercial communication models in use at the point of determining the “second screen” communication model that is a developing interactive use due to TV watching habits being supported by mobile tools and, in framework of renovations brought by communication Technologies and, the measures that could be taken in scope of harmonization process on this subject.The fact that the TV watching habit is experienced through supporting tools beside many new products and traditional instruments and that the use of satellite and wiring instruments that are conventional analogue broadcasting environments has been replaced by digital (numerical) broadcasting, and on the other hand, that the understanding of terrestrial digital broadcasting has predicted as commercial communication models out of coverage, that the relevant regulations seeking all environments that might be affected from deterioration of competitive environment or that might face a risk of being affected has sought the necessity of harmonization of regulations.
Media, Competition, Consumer, Unfair Competition, Internet, Unfair Commercial Practices, Websites, Publicity, Second Screen, Terrestrial Numerical Broadcasting, Digital Broadcasting, Mobile Technologies, Technology, Social Media.
İkinci ekran (“Second Screen”); televizyonda yer alan içeriğin, genelde tablet ve akıllı telefonlar gibi mobil teknolojiler kullanılması suretiyle izlemesinin desteklenmesidir. İkinci ekran terimi, genelde bu cihazların, televizyon programı gibi lineer içeriklerin interaktif uygulamalar ile desteklemesini tanımlamak maksadıyla kullanılmaktadır. İkinci ekran ile mobil cihazlarda, televizyon programının yanında ayrıca bir özel aplikasyon sunulması ya da gerçek zamanlı bir videonun Facebook ya da Twitter gibi sosyal paylaşım ağlarında birlikte izlenmesi ile mümkün olan ve bu surette gelişmekte olan sosyal televizyon terimi tanımlanmaktadır.1
Televizyon izleme alışkanlığının, birçok yeni ürün ile geleneksel cihazların yanında destekleyici cihazlar ile tecrübe edilmesi ve geleneksel analog yayın mecraları olan uydu ve kablolu cihaz kullanımının yerini dijital (sayısal) yayına bırakması, günümüz gelişen koşullarında televizyon yayıncılığına ve tüketiciye yönelen uygulamalar kapsamında ilgili mevzuatın da uyumlaştırılmasına dair çalışmaların yapılmasını elzem kılmaktadır.2 Çeşitli araştırmalar, izleyicilerin televizyon seyrederken tablet ve akıllı telefon gibi akıllı cihazlar kullandığını göstermektedir. İzleyiciler aynı zamanda, televizyon izlerken sosyal ağlara sıklıkla erişmekte ve televizyonda sunulan içerik hakkında yorumlarda bulunmaktadırlar. ABD’de kurulmuş bulunan ve izleyici kapasitesi ile televizyon programcılığını ölçümlemek amacıyla ABD’de televizyon izleme alışkanlıklarına dair reyting izleyici ölçümlemeleri yapan Nielsen Company, (“Nielsen”)’ın araştırmalarına göre, tablet kullanıcılarının %70’i; akıllı telefon kullanıcılarının ise %68’i, televizyon seyrederken mobil cihazlarını kullanmaktadırlar. Diğer bir araştırma ise Facebook kullanıcılarının %52’sinin, televizyon seyrederken kendi hesaplarında yorumda bulunduklarını ve sosyal medyada paylaşılan içeriğin %35’inin de televizyon program içeriği olduğunu göstermektedir.3,4
Google’ın bu konuda yayınlamış olduğu araştırmasında, birden fazla cihaz üzerinden içerik takip eden izleyicinin davranışlarının da benzer olduğu tanımlanmaktadır.5
