Arama yapmak için lütfen yukarıdaki kutulardan birine aramak istediğiniz terimi girin.

İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi (Üçüncü Daire) Kararı Mifsud - Malta Davası Başvuru no: 62257/15 - 29.01.2019

European Court of Human Rights (Third Section) Judgement Case of Mifsud v. Malta

Ekin AKMANOĞLU

Başvuran, babalık davalarında genetik örnek vermeyi zorunlu kılan Malta yasalarından ve bu kararın iradesine aykırı olarak verildiğinden şikayetçi olmuştur. AİHS’in 8. maddesi bir şüphelinin iradesine ya da delil elde etmek için bir tanığın iradesine karşı gelmemesi halinde tıbbi bir prosedüre başvurmalarını yasaklamamıştır. İddia edilen eylemin devletin, 8. Maddede ortaya çıkan pozitif yükümlülüklerini yerine getirmeyi amaçladığına karar verilmiştir. Başvuranın davasında, hukuk mahkemeleri, gayrimeşru çocuğun kimliğiyle ilgili detayların belirlenmesindeki menfaatinin başvuranın menfaatlerinden daha ağır bastığını tespit etmiştir. Anayasa Mahkemesi davacının babasının kim olduğunu öğrenme hakkına atıf yapmış ve başvuranın DNA testini yapmasının aşağılayıcı bir yanının da olmadığını belirtmiştir. Sonuç olarak DNA testi yapılmıştır. AİHM, yerel mahkemelerin Bay Mifsud’un ve kendisinin babası olduğunu iddia eden kadının haklarını adil bir biçimde dengelediğine karar vermiştir. Özellikle, Bay Mifsud’un teste girmeye yönelik itirazlarını ilk derece mahkemesinde ve anayasal yargı düzeyinde değerlendirilmiş ve itirazları reddedilmiştir. Kararlarda keyfilik veya takdir hatası da bulunmamaktadır. Sonuç olarak Sözleşme’nin 8. maddesi ihlal edilmemiştir.

Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Özel ve Aile Yaşamına Saygı Hakkı, DNA Testi.

The applicant complained about the Maltese law which made it mandatory to provide a genetic sample in paternity proceedings, and that such an order had been imposed on him, contrary to his will. In the criminal sphere, Article 8 did not as such prohibit recourse to a medical procedure in defiance of the will of a suspect, or in defiance of the will of a witness, in order to obtain evidence. Thus, such methods, including in the civil sphere, were not in themselves contrary to the rule of law and natural justice. In this case the impugned action had been aimed at fulfilling the State’s positive obligations arising under Article 8 vis-à-vis the applicant’s putative daughter. In the applicant’s case, the civil courts has found that the interests of the applicant’s putative daughter in determining who her father was outweighed those of the applicant, in the circumstances of the case. By ordering the applicant to undergo a DNA test, after having carried out the requisite balancing exercise of the interests at stake, in judicial proceedings in which the applicant participated were respected on a par with those of his adversary, the domestic courts had struck a fair balance between the interests of the applicant’s putative daughter to have paternity established and that of the applicant not to undergo the DNA test. In conclusion the Court unanimously found no violation in order to provide genetic sample in context of paternity proceedings.

European Court of Human Rights, European Convention on Human Rights, Right to Respect for Private and Family Life, DNA Test.

İşbu karar Sözleşme’nin 44§2 maddesinde belirtilen koşullar çerçevesinde kesinleşmiş olup bazı şekli değişikliklere tabi tutulabilir.

MİFSUD -MALTA DAVASINDA

Branko Lubarda, Başkan