Askerî Ceza Kanununda Firar ve İzin Tecavüzü Suçları (AsCK m.66)

The Crimes of Desertion and Absence Without Leave in the Military Criminal Code (Art.66 of MCC)

Gökhan Yaşar DURAN

1930 tarihli Askerî Ceza Kanunu (AsCK)’nun Üçüncü Bap, Üçüncü Faslında yer alan 66’ncı madde 1’inci fıkrasının (a) bendinde firar, (b) bendinde ise izin tecavüzü suçu düzenlenmiştir. Yine aynı Fasıl başlığı altında, bir başka suç tipi ile gibi suçun etkin pişmanlık halinin düzenlendiği maddelere yer verilmiştir. Bu düzenlemeler dışında, AsCK’nın 67, 69 ve 70’inci maddelerinde, firar ve izin tecavüzü suçlarına benzer suç tipleri yer almaktadır. Yine firar ve izin tecavüzü suçları ile ilgili olarak, ve ile Türk Ceza Kanunu (TCK)’nun, başlıklı 318’inci maddesinin 1’inci fıkrasında yer alan suç tipleri de, asıl konumuz olan firar ve izin tecavüzü suçları ile birlikte açıklanacak suçlar arasında yer almaktadır.

Firar, İzin Tecavüzü, Yurtdışına Fira.

The crime of “desertion” in Article 66/1 (a) and the crime of “absence without leave” in Article 66/1 (b) are regulated under the Chapter Three of the Military Criminal Code (MCC) dated 1930. Also under the same Chapter, and an effective remorse as are regulated. Apart from these regulations, there are similar crimes to the crimes of “desertion” and “absence without leave” in Art.67, 69 and 70 of MCC. Also, related to crimes of “desertion” and “absence without leave”, , and (Art.318/1 of TCC) in Turkish Criminal Code are the crimes which will be explained among crimes of “desertion” and “absence without leave” which are main subjects of our study.

Desertion, Absence Without Leave, Desertion Abroad.

I. Genel Açıklamalar

Firar ve izin tecavüzü suçları, tarihteki en eski askerî suç tiplerinden biri olarak kabul edilmektedir.¹ Ülkemiz kanunlarında bu suçlar, 1632 sayılı Askerî Ceza Kanunu (AsCK)’nun Üçüncü Bap, “Yoklama kaçağı, bakaya, saklı, firar” başlıklı Üçüncü Faslında, ‘Firar ve cezası’ başlıklı 66’ncı maddesinde düzenlenmiştir.² Madde metni şöyledir:

‘1) Aşağıda yazılı Askerî şahıslar bir yıldan üç yıla kadar hapsolunur:

a) Kıt'asından veya görevi icabı bulunmak zorunda olduğu yerden izinsiz olarak altı günden fazla uzaklaşanlar,