Önceden Tescil Edilen veya Kullanılan İşletme Adı ve Aynı Esas Unsurlu Sonraki Marka
Prior Registered or Used Company Name and Subsequent Trademark with the Same Distinctive Character
İlhami GÜNEŞ
Bir marka başvurusu, önceki tarihi taşıyan tescilli markalar nedeniyle ret edilebileceği gibi, önceye dayalı haklarla çatışması nedeniyle de, geri çevrilebilmektedir. 6769 Sayılı Sınai Mülkiyet Kanununda, işletme adının marka olarak tescillenmesine yönelik olarak zorunluluk getiren bir düzenleme bulunmamaktadır. Ancak aksi durumda, işletme adının başkasına zaten tescilli olması halinde marka başvurusu ret edilecektir. Bu yazıda konu edilen, işletme adı ile marka tescili arasındaki ihtilaflara uygulamada sıkça rastlanmaktadır.
Marka, İşletme Adı, Öncelik Hakkı, Nispi Ret.
In addition to refusal of an application on the basis of earlier registered trademarks, a trademark may also be rejected on the basis of conflicting with earlier rights. There is no regulation imposing obligation for registration of corporation name as a trademark under the Industrial Property Act no 6769. However in the contrary case if the corporation name is registered in the name of another one trademark application would be rejected. Company name and trademark conflictions, reviewed in this paper, are frequently seen in practice.
Trademark, Company Name, Priority Right, Relative Grounds.
I. İşletme Adı ve Marka Haklarının Doğası
Sınai Mülkiyet Kanunu m.4, markayı, “Marka, bir teşebbüsün mallarının veya hizmetlerinin diğer teşebbüslerin mallarından veya hizmetlerinden ayırt edilmesini sağlaması ve marka sahibine sağlanan korumanın konusunun açık ve kesin olarak anlaşılmasını sağlayabilecek şekilde sicilde gösterilebilir olması şartıyla kişi adları dâhil sözcükler, şekiller, renkler, harfler, sayılar, sesler ve malların veya ambalajlarının biçimi olmak üzere her tür işaretten oluşabilir.” şeklinde tanımlamaktadır. Bu tanımın iki ana unsuru bulunmaktadır: İlki, markanın bir işaret olması, diğeri de tacirin ürettiği veya sattığı malları diğerlerinin mallarından ayırt edebilme özelliğine sahip olmasıdır.1
Bu tanımın önceki yasal duruma göre özelliği, işaretlerin marka olarak tescil edilebilirliği konusunda Kuruma esneklik sağlamış olmasıdır. Yeni Yasa, böylece bilinen tip markalar olan şekil ve sözcük markaları yanında, ses, koku ve renk gibi geleneksel olmayan markaların tescilini kolaylaştırmaktadır.
Ülkemizde ve Kıta Avrupa’sında marka hakkının oluşumunda benimsenen yasal ilkeler markanın tescille kazanılması çerçevesindedir. Ancak Anglo - Amerikan hukukunda ise marka hakkı, ancak mal ve hizmet sunumu ile bağlantılı olarak kullanımla kazanılmaktadır. İyi niyetli ilk kullanıcı işareti markasal olarak kullandığı kapsamda marka hakkına sahip kabul edilmektedir.2
