Zimmet Suçu ile Karşılaştırmalı Olarak Bankacılık Zimmeti

Comparative Analysis of Embezzlement Crime and Banking Embezzlement

Nur CENTEL

Bu çalışmada suç inceleme yöntemine uygun olarak genel zimmet suçu ile bankacılık zimmeti suçlarının unsurları karşılaştırılmış ve bu suçlar arasındaki farklılıklar ve benzerlikler ortaya koyulmaya çalışılmıştır.

Zimmet, Bankacılık Zimmeti, Zimmet Suçları.

In this study, in accordance with the crime analysis method, the elements of general embezzlement and banking embezzlement crimes were compared and the differences and similarities between these crimes were tried to be presented.

Embezzlement, Banking Embezzlement, Embezzlement Crimes.

I. GENEL OLARAK

Banka yöneticileri ile diğer mensupları tarafından işlenecek zimmet suçunun düzenlendiği 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 160. maddesinin 1 ve 2. fıkraları şöyledir: “Görevi nedeniyle zilyetliği kendisine devredilmiş olan veya koruma ve gözetimiyle yükümlü olduğu para veya para yerine geçen evrak veya senetleri veya diğer malları kendisinin ya da başkasının zimmetine geçiren banka yönetim kurulu başkan ve üyeleri ile diğer mensupları, altı yıldan oniki yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılacakları gibi bankanın uğradığı zararı tazmine mahkûm edilirler. /Suçun, zimmetin açığa çıkmamasını sağlamaya yönelik hileli davranışlarla işlenmesi halinde faile on iki yıldan az olmamak üzere hapis ve yirmibin güne kadar adli para cezası verilir; ancak, adli para cezasının miktarı bankanın uğradığı zararın üç katından az olamaz. Ayrıca meydana gelen zararın ödenmemesi hâlinde mahkemece re'sen ödettirilmesine hükmolunur”.

Bu tanımdaki ilk fıkra temel (basit) zimmet suçuna, ikinci fıkra ise nitelikli zimmet suçuna ilişkindir. Nitelikli zimmet suçunda, suçun işlenişindeki özellik failin daha ağır cezalandırılması sonucunu doğuracaktır. Şöyle ki, fail suçu fiilin ortaya çıkmamasını sağlayacak hileli davranışlarla işlediği takdirde cezası ağırlaşacaktır.

687 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile 5411 sayılı Bankacılık Kanunu m.160’a 4. fıkra olarak bir hukuka uygunluk nedeni eklenmiştir¹ .