Arama yapmak için lütfen yukarıdaki kutulardan birine aramak istediğiniz terimi girin.

Taşınmaz Ticareti Hakkında Yönetmelik
 Kapsamında Yetkilendirme
 Sözleşmesinin Hukuki Niteliği ve Şekli

The Legal Characteristics and the Form of the Authorisation
 Contract Regarding the Regulation on the Commerce of 
Immovable Property

Aslı MAKARACI BAŞAK,Seda ÖKTEM ÇEVİK

5 Haziran 2018 tarihli Resmi Gazete ile Taşınmaz Ticareti Hakkında Yönetmelik yayınlanmış olup, yayımı tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu yönetmelik ile tapu kütüğüne kayıtlı olsun ya da olmasın taşınmaz satımı ve kiralanması ile tapu işlemlerine aracılık eden, taşınmazla ilgili danışmanlık ve yönetim hizmeti veren gerçek veya tüzel kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların mesleki faaliyetleri kapsamlı şekilde düzenlenmiştir. Yönetmelikteki düzenlemeler incelendiğinde, yetkilendirme sözleşmesinin tanımı, hukuki niteliği ve şekline ilişkin tartışmalı hususlar olduğu tespit edildiği için çalışma konusu olarak seçilmiştir. Söz konusu tartışmaları konu edinen çalışmamızda ilk olarak sözleşmenin tanımı ve unsurları ve bununla bağlantılı olarak hukuki niteliği tespit edilecek, ikinci olarak sözleşmenin şekli incelenecektir.

Taşınmaz Ticareti Hakkında Yönetmelik, Yetkilendirme Sözleşmesi, Simsarlık Sözleşmesi.

The Regulation on the Commerce of Immovable Property which was published in the Official Journal dated 5 June 2018 came into force on the 5 June 2018. In the Regulation, the occupacional activities of merchants and handcraftsmen are governed. The broker is instructed to alert the principal to an opportunity to conclude a contract or to facilitate the conclusion of a sale or rent contract regarding the immovable property which may be recorded in the land registries or not. In addition to this the management and the consultation of the immovable property will be instructed by the broker. In this study we will examine the definition, the legal characteristics and the form of the authorisation contract which are controversial provisions of the Regulation. In this study firstly the definiton, the contenents and the legal characteristics of authorisation contract will be examined within the debated issues, then the form of the authorisation contract will be evaluated.

The Regulation on the Commerce of Immovable Property, The Authorisation Contract, The Brokerage Contract.

Giriş

5 Haziran 2018 tarihli Resmi Gazete ile Taşınmaz Ticareti Hakkında Yönetmelik1 yayınlanmış olup, 21. maddesi2 dışında yayımı tarihinde yürürlüğe girmektedir. Bu yönetmelik ile tapu kütüğüne kayıtlı olsun ya da olmasın taşınmaz satımı ve kiralanması ile tapu işlemlerine aracılık eden, taşınmazla ilgili danışmanlık ve yönetim hizmeti veren gerçek veya tüzel kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların mesleki faaliyetleri, yetki belgesinin verilmesi, yenilenmesi, askıya alınması ve iptaline ilişkin usul ve esaslar, taşınmaz ticaretiyle iştigal eden işletmelerde aranan şartlar, bu işletmelerin faaliyetlerine ilişkin yükümlülükleri ve Bakanlık, yetkili idareler ile ilgili diğer kurum ve kuruluşların taşınmaz ticaretine ilişkin görev, yetki ve sorumlulukları düzenlenmiştir.

Yönetmelik’in kanuni dayanağı 14.01.2015 tarihli 6585 sayılı Perakende Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanun’dur. Kanun’un 16. maddesinin (b) bendi gereğince, Gümrük ve Ticaret Bakanlığı taşınmaz ve ikinci el motorlu kara taşıtı satımı gibi ticari faaliyetleri yürütenlere yönelik mesleki davranış kurallarını belirlemeye ve bu faaliyetlerin yürütülmesine ilişkin düzenlemeler yapmaya yetkilidir3 .

Bu bağlamda Yönetmelik ile ilgili yapılması gereken ilk eleştiri Yönetmelik’in dayanağı olan 6585 Sayılı Kanun’un perakendecilik sektörüne ve özellikle alışveriş merkezlerine ilişkin düzenlemeler getirmeyi amaçlayan bir kanun olmasıdır. Bu nedenle belirtmek gerekir ki, bu kanuna dayalı olarak taşınmaz ticaretinin düzenlenmesi ve özellikle Yönetmelik’te Türk Borçlar Kanunu’nda yer alan sözleşmelere ilişkin hükümlerin yer alması kanun yapma tekniği bakımından yerinde değildir. Zira Kanun’un gerekçesine de bakıldığında Kanun’un düzenleme alanı ile Yönetmelik’in düzenleme alanlarının birbirinden farklı olduğu görülmektedir. Bu noktada farklı amaç taşıyan bir kanun dayanak gösterilerek, yeni hükümler (örneğin Türk Borçlar Kanunu’nda düzenlenen simsarlık sözleşmesine ilişkin) ve borçlar hukuku alanında önemli değişiklikler getirilmesi dikkat çekicidir.