Rekabet Kurulu’nun Birleşme ve Devralma İşlemlerinde Tutumu
Bülent ÇAMLICA
Rekabet Kanunu, Rekabet Kurulu’na Kanun’un 7. maddesi kapsamındaki birleşme ve devralma işlemlerinde, rekabet piyasaları üzerindeki etkileri incelendikten sonra, işleme hukuki geçerlilik tanımak, yani izin vermek veya izin vermemek yetkisini vermiştir.
Rekabet Kurulu’nun resmi açıklaması, 5.11.1997-31.12.1999 tarihleri arasında 7. madde kapsamında 143 başvuru yapıldığı, bunlardan 11’inin incelemesinin sürdüğü, 70’inin kapsam dışında bulunduğu, 61’ine izin verildiği ve birine de izin verilmediği şeklindedir1. Öte yandan Türkiye Cumhuriyeti Resmi Gazetesi’nde yayınlanan Rekabet Kurulu kararlarından ve Rekabet Kurumu’nun yayınlarında yer verdiği seçilmiş örnek kararlardan Rekabet Kurulu’nun 7. madde kapsamındaki bazı başvurulara “şartlı izin” verdiği anlaşılmaktadır.
Kamuoyunun yakından bildiği şartlı izin verilen kararların başında POAŞ kararı gelmekte olup, Rekabet Hukuku tekniği açısından rekabet kurallarının ruhunu en iyi yansıtan örnek olarak da Metro-Migros kararı, şartlı izin verilen işlemler içerisinde ön plana çıkmış kararlardır. Anılan bu iki işlem de, Rekabet Kurulu’nun işleme tanıdığı şartlar nedeniyle gerçekleşememiş olduğu bilinmektedir. Bu uygulamalar, Rekabet Kurulu’nun rekabet kuralları ile piyasaların rekabet şartlarını düzenleme görevini etkin biçimde gerçekleştirdiğine örnek olarak verilebilirse de, Rekabet Kurulu’nun izin verdiği 61 işlem içinde istatistiği verilemez. Zira temelde Rekabet Kurulu yapılmış başvuru mündericatına göre, işleme izin vermemiş olup, alınacak önlemleri sıralayarak, muhatapların bu önlemleri alınması kaydıyla izin verilebileceğini bildirmiştir.
